Waar komt het idee vandaan?

Af en toe een zachte dag nemen is een ideetje waar Loes en ik op kwamen toen we vrijwilligers waren op Oerol, een groot cultureel festival op een eiland in Nederland. We waren daar tien dagen en op de negende dag begonnen we op te zien tegen de laatste dag, het festival terrein was al grotendeels afgebroken, het zou gaan regenen en waaien en we moesten een vervelende schoonmaakdienst draaien in de keuken. Dus daar stonden we onze tanden te poetsen op de vooravond van deze vervelende dag. En terwijl we het hadden over onze tegenzin beseften we ons hoe hoog onze eisen waren aan de dag: het moest een superdag worden, net als de negen daarvoor. Het moest en zou leuk worden. En door die eis stak de waarschijnlijke werkelijkheid nog schriller af van onze gewenste werkelijkheid.

‘Wat nou,’ zei Loes, ‘als we doen dat het helemaal niet geweldig hoeft te worden? Als we de dag een beetje leuk willen laten worden? En dat het weer waarschijnlijk een beetje vervelend gaat worden?’ De volgende dag was heerlijk. Als iets vervelend was, klaagden we zachtjes, dan zei ik bijvoorbeeld: ‘Loes, ik heb het een beetje koud.’ Waarop zei antwoordde: ‘Dat is een beetje vervelend.’ Dat gaf allemaal maar een beetje, want de dag hoefde ook maar een beetje leuk te worden, wat ook eigenlijk best een beetje lukte.

Zelf een zachte dag nemen

Aldus was de zachte dag geboren. Een dag die maar beperkt leuk hoeft te worden en waarop dingen maar beperkt vervelend zijn. Waardoor alles wel zo’n beetje lukt. Alles een tandje lager. Voer een zachte dag in als je ergens tegen op ziet. Het leukste is om een bondgenoot te hebben met wie je ‘zachte conversaties’ kan hebben over hoe bepaalde dingen een beetje kut zijn, want daarvan wordt alles weer een beetje dragelijker. Het is heel fijn en ontspannend om af en toe alle heftigheid en alle eisen los te laten en genoegen te nemen met een beetje.