Zorgen maken = zonde

Keer op keer merk ik dat ik me onterecht zorgen heb gemaakt. En dat is zo’n zonde! Dan zie ik dagenlang op tegen een feest dat uiteindelijk leuk blijkt te zijn. Of ik bereid me mentaal vast voor op een grote berg afwas en als ik thuis komt blijkt mijn vriend het al te hebben gedaan.

Zinloze anticipatie

We anticiperen op de toekomst: we stellen ons voor hoe onze vakantie gaat zijn, plannen in wanneer de auto naar de garage kan, bedenken hoe we het eten het snelste kunnen klaarmaken en oefenen alvast in ons hoofd voor de date die we volgende week hebben of voor de ruzie de we morgen moeten gaan uitpraten. En ondertussen gaat het heden aan ons voorbij. Want we zijn vaak met allerlei dingen bezig terwijl we met ons hoofd in de toekomst zijn. En dat toekomstscenario komt vaak genoeg uiteindelijk helemaal niet uit. Of de date wordt uiteindelijk gecanceld, of we doen iets heel anders dan we ons in ons hoofd hadden voorgenomen. Veel anticipatiewerk blijkt dus zinloos te zijn geweest.

Zorg goed voor jezelf

En nu de volgende vraag: ga jij je meestal beter of slechter voelen van die eindeloze anticipaties? Ik word er in ieder geval niet erg blij van. Natuurlijk is er soms wat planning nodig, maar van vijf keer een ruzie uitpraten in mijn hoofd terwijl ik ondertussen ook nog een boek probeer te lezen word ik alleen maar moe en geïrriteerd. Er is een duidelijk verschil tussen lekker dagdromen en eindeloos piekeren, plannen en oefenen. Bedenk je dat je in huidige moment leeft, en nergens anders. Je kan alleen maar goed voor jezelf zorgen op dít specifieke moment. Als je niet blij wordt van het piekeren, hou er dan gewoon mee op. Zorg goed voor jezelf op dit moment door je juist nog geen zorgen te maken voor straks.